Week 14

Dinsdag heb ik weer mogen genieten van een dag les. 's Avonds zouden we eigenlijk gaan voetballen in het park, maar aangezien slechts zes personen konden komen, hebben we het afgelast. Daarom heb ik maar een boek gelezen voor de leeslijst van 20 boeken die ik in augustus in moet leveren. Hopelijk gaat het voetballen morgen wel weer door.

Woensdag heb ik de hele dag gewerkt aan mijn Hausarbeit voor Lehrwerkanalyse (die nu nog steeds niet af is en waar ik zo meteen dus aan verder werk). Wat een poespas allemaal op de universiteit! Wat ben ik blij als ik in Sittard weer dingen kan inleveren op HBO niveau!
Daarna heb ik de les gevolgd.

Donderdag heb ik ook weer alle lessen gevolgd. 's Avonds heb ik met Kim cake gebakken. In de tussentijd was een meisje van bij Kim op de afdeling aan het koken. Dit rook erg lekker. Zij en haar vriend hebben een stuk cake van ons gekregen en in ruil daarvoor hebben wij wat van haar eten gekregen. Dit was erg lekker.

Vrijdag zijn Kim, Claire, Gill en ik boodschappen gaan doen voor het weekend Polen. 's Middags hebben we gewerkt aan onze Hausarbeiten die we in moeten leveren en hebben we gekookt. 's Avonds hebben we samen tajine gegeten en voetbal gekeken. Gelukkig is Duitsland weer een ronde verder. Zo blijft het wk ook in Dresden leuk.

Zaterdagochtend zijn we om 8 uur vertrokken naar Polen. Het was een lange, warme reis in de auto, maar wel heel erg gezellig. Met wat leuke liedjes om mee te zingen hebben we 5/6 uur rijden goed doorstaan.

Toen we bij Auschwitz aankwamen waren we net op tijd om een twee uur durende rondleiding door Auschwitz 1 te krijgen.
Het kamp zelf zag er niet zo "erg" uit als ik had gedacht. Je zag heel veel blokken staan, het leek op een klein dorpje. Toen we echter binnen een rondleiding kregen en zagen hoeveel spullen er van de overleden gevangenen lagen, de foto's van de gevangen en hoorden wat erbij verteld werd, kreeg ik toch wel kippenvel. Het ergste vond ik toen ik al het haar zag liggen dat ze hadden afgeschoren bij de mensen. Ik moest even slikken... Dit vond ik samen met de gaskamer waar we doorheen liepen het indrukwekkendste van Auschwitz 1.
Na een korte pauze zijn we met de pendelbus naar Auschwitz 2 (Birkenau) gereden. Dit is wat ik verwacht had van Auschwitz. Van ver af zag je de grote muur met de wachttoren liggen. Altijd als ik aan Auschwitz dacht, zag ik dit beeld voor me.
Toen we door de poort het kamp binnenliepen, kreeg ik meteen weer kippenvel. Het eerste wat je ziet is de lange spoorweg waar geen einde aan lijkt te komen. We zijn de weg die hierlangs liep, het "Todespfad", helemaal afgelopen richting de crematoriums. Dit geeft een raar gevoel als je weet dat miljoenen mensen deze weg ook hebben gelopen en zo de dood in zijn gelopen. Todespfad kun je dus letterlijk nemen.
Ook de blokken waar de mensen in leefden (als je dit "leven" kunt noemen) waren erg indrukwekkend. Het was deze dag erg benauwd en dat was in deze blokken goed te voelen. De leidster zei dat deze blokken vaak helemaal onder water staan als het hard regent. Vroeger was dit dus ook het geval. Ook vertelde ze hoe de slaapplaatsen functioneerden. Je zag een stapelbed (planken tussen de muren bevestigd) van 3 verdiepingen. Deze planken waren ongeveer even breed als een tweepersoons bed en hier lagen zo'n zes gevangenen op. Als je onderin lag, had je pech, want dan was de kans heel groot dat je stierf. De gevangenen zakten namelijk door de planken heen en vielen zo op de gevangenen onder zich. De vochtigheid en de vieze lucht die in deze blokken hing maakten mij misselijk. Ik kan me dus wel voorstellen hoe het toentertijd geweest moet zijn en dit gaf geen fijn gevoel.
Op het einde van de rondleiding zijn we de wachttoren nog ingegaan. Vanaf hier had je overzicht over het hele kamp en de hele omgeving.

Ik heb altijd een bepaald beeld gehad van Auschwitz, maar nu weet ik hoe het er echt uitziet en hoe het er aan toe ging. Ik dacht heel veel te weten over concentratiekampen, maar ik ben nu wel een hele ervaring rijker. Ik zou er echter niet weer heen willen gaan.
Toch ben ik erg blij dat ik hierheen ben geweest. Het was heel indrukwekkend om te zien en te horen. Dit is misschien niet helemaal de juiste woordkeuze, het was namelijk ook misselijkmakend.

Na alle miserabele toestanden hebben we de dag toch nog leuk afgesloten. We zijn verder gereden naar Krakau waar we een hostel geboekt hadden. Hier hebben we ons even opgefrist en zijn we met de bus de stad in gegaan. Op het plein hebben we heel lekker gegeten en genoten van de mooie gebouwen. Daarna zijn we in een pub voetbal gaan kijken. We waren de enige vier mensen die voor Nederland waren. Toen we uiteindelijk hadden gewonnen, waren de andere gasten ook meteen pleite. Dit hebben we gevierd met een vies shotje.
Toen we in het hostel aankwamen, hebben we ons eerst nog vol gegeten met chips/snoep/koekjes en zijn we daarna gaan slapen.

Zondag zijn we om half 10 weer met de bus de stad ingegaan. Van een Slowaaks klasgenootje hadden we gehoord dat Krakau de mooiste stad van Polen is. Ik heb niet veel Poolse steden gezien, maar na een stadswandeling gemaakt te hebben, geef ik dit meisje 100% gelijk. Zo veel mooie gebouwen en kerken op zo'n korte afstand van elkaar. Ik vond het erg mooi.
Nadat we op het plein nog gezellig wat gegeten en gedronken hebben, zijn we in een snikhete auto naar huis gereden. Langs de snelweg stonden borden waarop te zien was hoe warm het op de weg was. Aangezien wij de raampjes dicht hadden en geen airco aan, was het met 52 graden Celsius erg warm in de auto. Ik heb alle vocht die ik afgelopen week binnengekregen heb weer eruit gezweet. Alles en iedereen in de auto was nat van het zweet. Water drinken hielp ook niet, want het water begon onze lichaamstemperatuur te krijgen. Gezellig was het wel, want we hebben weer fijn mee kunnen zingen met de liedjes.

Het was een heel gezellig maar vooral indrukwekkend weekend. Ik ben wel blij dat ik nu schoon en droog achter de computer zit om dit verslag te typen. Zo meteen zal ik proberen nog foto's toe te voegen.

Deze week ga ik weer veel uren doorbrengen in de bibliotheek om Hausarbeiten en een presentatie te maken. Natuurlijk ga ik ook weer voetbal kijken en hopen dat Nederland en Duitsland allebei door komen.
Zondag ga ik naar de Kreuzkirche waar het universiteitskoor optreedt. Een lerares zingt mee in dat koor en vroeg of wij studenten wilden komen kijken voor slechts zes euro. Aangezien ik laatst de Kreuzkirche niet binnen mocht i.v.m. een repetitie en ik graag een goed punt wil voor mijn Hausarbeit, heb ik afgelopen week een entreekaart gekocht.